14 czerwca 1958 r. został uruchomiony pierwszy w Polsce reaktor jądrowy. EWA (Eksperymentalny, Wodny, Atomowy) rozpoczęła pracę w powstałym trzy lata wcześniej Instytucie Badań Jądrowych w Świerku (jego sukcesorem jest NCBJ). Reaktor został kupiony w ZSRR, a jego konstrukcja zakładała uzyskanie mocy cieplnej 2 MW i gęstości strumienia neutronów termicznych 2*10^13 neutronów/s*cm². Rdzeń reaktora umieszczony był w aluminiowym zbiorniku wypełnionym wodą chłodzącą. Przy pełnym załadunku umieszczano tam blisko 800 prętów paliwowych, każdy o wzbogaceniu 10% U-235. W rdzeniu znajdowało się także 9 prętów regulacyjnych i awaryjnych, a w jego otoczeniu znajdowało się 8 pionowych kanałów wykorzystywanych do produkcji izotopów promieniotwórczych. W osłonie reaktora umieszczono 10 poziomych kanałów służących do przeprowadzania badań fizycznych. W późniejszych latach EWA była przebudowywana. Od ponad 20 lat jest wyłączona, a jej instalacje są częściowo zlikwidowane. W kompleksie budynków reaktora mieści się obecnie Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych.