9 stycz­nia w NCBJ od­by­ło się Se­mi­na­rium Dy­sku­syj­ne na te­mat po­rów­na­nia kosz­tów i bi­lan­su ener­ge­tycz­ne­go dla róż­nych źró­deł ener­gii elek­trycz­nej w Pol­sce. Re­fe­rat prof. Strup­czew­skie­go zo­stał skon­fron­to­wa­ny z opi­nią kry­tycz­ną i uzu­peł­nio­ny ana­li­zą sto­sun­ku ener­gii wło­żo­nej do uzy­ska­nej dla róż­nych źró­deł ener­gii.

9 stycznia w Narodowym Centrum Badań Jądrowych odbyło się Seminarium Dyskusyjne na temat porównania kosztów i bilansu energetycznego dla różnych źródeł energii elektrycznej w Polsce. Zasadniczy referat na ten temat przedstawił dr inż. Andrzej Strupczewski, prof. nzw NCBJ. Wykazał on, że z uwagi na niestabilność generacji energii z instalacji wiatrowych i słonecznych nie mogą być one podstawą systemu energetycznego, a koszty ich wprowadzenia są bardzo wysokie. Przykład Niemiec wskazuje na ogromne koszty ponoszone w skali kraju (ponad 25 miliardów euro rocznie) i przez pojedynczych odbiorców (ponad 6000 PLN rocznie na rodzinę 4– osobową).

Podsumowanie kosztów płaconych za energię jej producentom, kosztów utrzymania elektrowni różnych typów przez system energetyczny by zapewnić ciągłość zasilania elektrycznego i kosztów zewnętrznych, to jest strat zdrowia i szkód w środowisku powodowanych przez różne elektrownie pokazuje, że dla społeczeństwa najbardziej korzystne są elektrownie jądrowe.

Porównania te oparte są na metodzie oceny kosztów w cyklu całego życia, „od kolebki do grobu” czyli od wydobycia surowców z ziemi do likwidacji elektrowni. Tej metodzie obliczeń, stosowanej nie tylko przez NCBJ ale przez komitety OECD działające z udziałem ekspertów niemieckich, sprzeciwił się pan dr Adam Szymański, przedstawiciel Stowarzyszenia Wydma Lubiatowska. Postawił on tezę, że metoda cyklu całego życia nie daje obrazu wymagań co do finansowania budowy EJ i przedstawiał swe stanowisko wprowadzając całkowanie funkcji kosztów i inne przekształcenia matematyczne.

Po jego referacie kolejno trzech fachowców w zakresie finansowania i ekonomii inwestycji energetycznych – pan Jerzy Majcher, wieloletni ekonomista z firmy Mott McDonald, pan Andrzej Skowroński, doświadczony ekonomista z PGE i dr inż. Mirosław Duda, doradca prezesa ARE, wyjaśniało panu Szymańskiemu, że nie należy mylić ocen ekonomicznych robionych dla porównań różnych źródeł energii w oparciu o koszty w ciągu całego życia z ocenami finansowymi, które mają na celu sprawdzenie rentowności przedsięwzięcia. Podkreślali oni, że koszty inwestycyjne rozkłada się nie na 20 lat, ale na wiele lat, np. 30 lub 40, a nawet na całe życie elektrowni to jest 60 lat, a służą do tego działania inżynierii finansowej, np. sprzedaż długoterminowych obligacji, co zrobił EDF dla Flamanville 3. Dyskusja metod inżynierii finansowej jest zupełnie niezależna od porównań kosztów w cyklu całego życia. Wymiana zdań nie doprowadziła do uzgodnienia stanowisk.

W trzecim referacie dr Weissbach (z Niemiec) przedstawił oceny stosunku energii uzyskanej do energii włożonej (EROI) dla energetyki jądrowej i wykazał, że EJ ma najwyższy stosunek EROI, mianowicie daje około 75 razy więcej energii niż potrzebuje na cały cykl paliwowy, od wydobycia uranu do likwidacji elektrowni i odpadów promieniotwórczych. Jest to bardzo ważne, bo ludzkość za 50 lat będzie potrzebowała energii znacznie bardziej niż dolarów.

Poniżej można pobrać prezentacje z Seminarium i obejrzeć film nagrany podczas wystąpienia prof. Strupczewskiego.