Artur Miroszewski, doktorant w Zakładzie UZ3 w Departamencie Badań Układów Złożonych, otrzyma finansowanie projektu pt. "Mechanika kwantowa i kwantowa kosmologia w formalizmie rozszerzonej przestrzeni fazowej". Projekt jest jednym z laureatów konkursu NCN PRELUDIUM 14. Dokumenty potwierdzające przyjecie projektu zostały podpisane w zeszłym tygodniu.

Autor projektu tak opisuje swoje zadanie:

Popularnym scenariuszem, który usuwa osobliwość początkową z modelu opisującego ewolucję Wszechświata jest wielkie odbicie. Scenariusz ten zakłada, że Wszechświat oscyluje, a tuż przed zapadnięciem do punktu "odbija się", czyli przechodzi z fazy kontrakcji do fazy ekspansji. Jedną z teorii, które przewidują taki przebeig ewolucji jest sformułowanie kwantowych układów grawitacyjnych za pomocą stanów koherentnych. Wykorzystanie tych stanów w opisie powoduje, że w miejscu osobliwości pojawia się silny potencjał odpychający nie pozwalający Wszechświatowi się zapaść.

W proponowanym projekcie powyższy formalizm zostanie rozszerzony w taki sposób, aby opis stał się bardziej dokładny i możliwe było prześledzenie efektów kwantowych nieobecnych w obecnie dostępnych modelach kosmologicznych. Ilość parametrów, którymi opisujemy Wszechświat zostanie znacząco rozszerzona. Poza badanymi już w literaturze klasycznymi stopniami swobody, takimi jak rozmiar i ekspansja Wszechświata, wprowadzone zostaną parametry związane z kwantowymi własnościami układu, takimi jak na przykład dyspersja rozmiaru i ekpansji Wszechświata. Ewolucja stanu Wszechświata zostanie zapisana jako trajektoria w przestrzeni fazowej. Pozwoli to na odpowiedż na szereg pytań do tej pory nie zadawanych przez badaczy: Czy wielkie odbicie mogło być niesymetryczne w czasie? Jaka była nieoznaczoność rozmiaru i ekspansji Wszechświata w chwili odbicia? Jak wyglądał Wszechświat przed wielkim odbiciem? Niektóre z pytań można będzie zweryfikować obserwacyjnie: Jeżeli w przyszłości pierwotne fale grawitacyjne zostaną zaobserwowane, to być może będziemy mogli sprawdzić czy niosą one informacje zgodne z hipoteza ̨ wielkiego odbicia.

Opiekunem pracy doktorskiej Artura Miroszewskiego jest prof. Mariusz Dąbrowski (NCBJ i USz), a promotorem pomocniczym dr Przemysław Małkiewicz (NCBJ).