Naukowcy polscy i amerykańscy opublikowali pracę prezentującą próbę opisu obiecującego procesu pozwalającego na czerpanie „na życzenie” energii zgromadzonej wcześniej w jądrowych stanach izomerycznych. Proces ten został niedawno zaobserwowany eksperymentalnie. Zaprezentowane podejście poprawia wyniki poprzednich analiz teoretycznych.
Niewielka część jąder atomowych może tworzyć wysoko wzbudzone stany metastabilne zwane stanami izomerycznymi. Z punktu widzenia rozwoju nowych form magazynowania i uwalniania energii, szczególnie interesująca jest klasa izomerów charakteryzujących się wysoką energią wzbudzenia i długim czasem rozpadu. W roku 2018 międzynarodowa grupa badaczy (z udziałem naukowców z NCBJ) poinformowała o pierwszej bezpośredniej obserwacji wymuszonego uwolnienia energii z izomeru 93mMo w wyniku oddziaływania ciężkich jonów z atomami tarczy. Uwolnienie energii zostało przypisane procesowi wzbudzenia jądrowego w wyniku wychwytu elektronu (ang. Nuclear Excitation by Electron Capture, NEEC), czyli odwróconemu w czasie procesowi konwersji wewnętrznej. Co więcej, eksperyment przeprowadzony na liniowym akceleratorze ciężkich jonów ATLAS (Argonne National Laboratory, USA) pokazał zaskakująco duże prawdopodobieństwo procesu NEEC (PNEEC ≈ 0,01). Przeprowadzona w 2019 r. przez naukowców z Heidelbergu analiza teoretyczna eksperymentu NEEC przy użyciu najlepszych dostępnych programów obliczeniowych pokazała znaczącą rozbieżność pomiędzy teorią a wynikiem eksperymentalnym.
W najnowszym numerze wiodącego czasopisma Physical Review Letters (lipiec 2021) naukowcy z Uniwersytetu im Mikołaja Kopernika w Toruniu, Narodowego Laboratorium Armii Stanów Zjednoczonych ARL oraz Narodowego Centrum Badań Jądrowych zaproponowali nowe podejście teoretyczne. „Opisaliśmy proces wymuszonego uwalniania energii z izomeru 93mMo w warunkach oddziaływania jon-atom z uwzględnieniem profili Comptona elektronów tarczy” – wyjaśnia dr hab. Jacek Rzadkiewicz, profesor NCBJ. „Dotychczasowe podejścia teoretyczne opisujące procesy uwalniania energii z izomerów w warunkach oddziaływania jon-atom bazowały na modelach rekombinacyjnych traktujących elektrony tarczy jako quasi swobodne. Uwzględnienie związania elektronów w atomach tarczy nie tylko pozwoliło na otrzymanie nowych wartości prawdopodobieństw procesu NEEC, ale zmieniło również nasze postrzeganie jego natury z quasi dyskretnej (rezonansowej) na ciągłą w funkcji energii pocisku.”
Nowe podejście teoretyczne, mimo że tylko nieznacznie przesuwa górny limit teoretyczny na całkowite prawdopodobieństwo procesu NEEC dla izomeru 93mMo (w stosunku do wartości eksperymentalnej), pokazuje istotność uwzględnienia profilu Comptona w opisie teoretycznym, w szczególności dla powłoki L jonu 93mMo, dla której prawdopodobieństwo uwalniania energii wzrasta o kilka rzędów wielkości w stosunku do wartości uzyskiwanych w modelach rekombinacyjnych.
Planowane są kolejne badania eksperymentalne. W ramach międzynarodowej współpracy w najbliższych tygodniach przeprowadzony zostanie eksperyment na liniowym akceleratorze ciężkich jonów ATLAS, w którym zostanie podjęta próba obserwacji wymuszonego uwalniania energii z izomeru 127mCs. Tym razem zadanie wydaje się nieco trudniejsze niż w przypadku izomeru 93mMo, gdyż czas połowicznego zaniku izomeru 127mCs wynosi zaledwie 55 µs (czas połowicznego zaniku izomeru 93mMo wynosi 6.85 h). Stosunkowo krótki czas życia izomeru 127mCs implikuje konieczność precyzyjnego zaplanowania i przeprowadzenia eksperymentu oraz zastosowanie zaawansowanych analiz koincydencyjnych pomiędzy odpowiednimi przejściami gamma zasilającymi ten izomer i tymi, które wskazują na jego wymuszony rozpad.
Praca oryginalna:
Novel Approach to 93mMo Isomer Depletion: Nuclear Excitation by Electron Capture in Resonant Transfer Process
J. Rzadkiewicz, M. Polasik, K. Słabkowska, Ł. Syrocki, J. J. Carroll, and C. J. Chiara
Phys. Rev. Lett. 127, 042501 – Published 21 July 2021