
Obrazy radiowe młodego Wszechświata
Międzynarodowy zespół astronomów, w którego składzie znajdują się także naukowcy z Polski, opublikował w czasopiśmie "Astronomy and Astrophysics" najdokładniejszą w historii mapę Wszechświata w zakresie niskich częstotliwości radiowych. Mapę stworzono dzięki europejskiej sieci odbiorników LOFAR. Naukowcy wykryli m.in. słabe poświaty radiowe od gwiazd, które eksplodowały jako supernowe w dziesiątkach tysięcy galaktyk.

Sygnały grawitacyjne mogą pomóc w przyszłości zmierzyć lepkość ciemnej materii
Gdyby fale grawitacyjne podróżowały przez ośrodek wypełniony lepką ciemną materią, wówczas amplituda fali byłaby (słabo) tłumiona. Analiza tego efektu mogłaby rzucić nowe światło na naturę ciemnej materii - przekonuje prof. Marek Biesiada (NCBJ) wraz z chińskimi współpracownikami w pracy opublikowanej w czasopiśmie MNRAS Letters.

Gigantyczna ukryta czarna dziura odkryta we wczesnym Wszechświecie
Międzynarodowy zespół astrofizyków odkrył gigantyczną czarną dziurę ukrytą wśród pyłów w galaktyce, która istniała już 1,4 miliarda lat po Wielkim Wybuchu. To jeden z pierwszych efektów projektu o nazwie Herschel Extragalactic Legacy Project (HELP). Wiodącym współautorem pracy jest dr hab. Katarzyna Małek z Zakładu Astrofizyki NCBJ.

Z mapą wśród 25 000 supermasywnych czarnych dziur
Mapa opublikowana w czasopiśmie „Astronomy and Astrophysics” przez międzynarodowy zespół naukowców ujawnia ponad 25 000 aktywnych supermasywnych czarnych dziur znajdujących się w odległych galaktykach. Jest ona wynikiem przeglądu nieba dokonanego w częstotliwościach radiowych. W przygotowaniu pracy brała udział dr hab. Katarzyna Małek z Zakładu Astrofizyki NCBJ.

Jaki kształt mają halo ciemnej materii?
Czym jest halo ciemnej materii? A ogólniej: czym jest ciemna materia? Te pytania stawia dr Anna Durkalec z Zakładu Astrofizyki NCBJ wprzedstawiają tematykę swoich badań. Dr Durkalec należy do grona 12 adiunktów instytutu wyróżnionych w wyniku oceny dokonanej w 2020 r.

Świadek nagłej śmierci - agonia masywnej, pyłowej galaktyki widziana przez jej niebieską towarzyszkę
Opublikowane dziś wyniki badań, prowadzonych pod kierunkiem Mahmouda Hameda z NCBJ, pomagają zrozumieć jak tworzyły się i umierały galaktyki we wczesnym Wszechświecie. Dla astronomów najciekawsze są te największe - ultramasywne galaktyki, bogate w pył i gwiazdy. Jak zdołały powstać w tak krótkim czasie? Czy procesy gwiazdotwórcze zachodziły w nich gwałtownie, czy też gwiazdy tworzyły się stopniowo, wykorzystując bogate w wodór środowisko?